Dennis wordt ouder en dat is aan alles te merken. Ineens kan hij zelfstandig zijn vader helpen met van alles en nog wat en hoef ik niet meer een oogje in het zijl te houden. Ik ben blij dat ik mijn camera mee had om deze mijlpaal te vieren. Want ik vind het nogal wat, een kind dat 'tot voor kort' nog al je hulp nodig had, nu ineens de eerste kneepjes van het vak leert van zijn vader.
Louise
Bij ons op de boerderij
Ook ons eigen leven leg ik vast. En wanneer ik toestemming krijg van mijn kinderen, vind ik het ook leuk om jou een inkijkje te geven in ons leven.
Vandaag een verhaal over onze oudste zoon Dennis die een droom heeft. Hij wil akkerbouwer worden bij ons op de boerderij. Net zoals zijn vader, opa en overgroot opa die hier in 1947 begon.
Een dag uit ons leven...
‘Mag Dennis anders een uurtje met jou mee?’ Vraag ik aan Rob. Het is zaterdagochtend, Rob is druk met de aardappeloogst en ik ben helemaal op na het fotograferen van twee prachtige, maar intense bruiloften.
Boodschappen doen met twee ruziemakende kinderen zie ik echt niet zitten, maar als het moet… Gelukkig is het voor Rob geen probleem, dus hup overall aan en gaan.
Alle boodschappen zijn opgeruimd, maar ik hoef hem nog niet te halen. ‘Hij mag wel tien minuten alleen thuis blijven hoor, als jij alweer aan het werk moet en ik met Kevin nog bij zwemles ben’, maar als we thuis komen is het huis leeg.
Ook als ik om drie uur de koffie kom brengen is Dennis nog niet van plan om mee naar huis te gaan.
Kevin gaat wel even een rondje mee met de trekker, maar vind het daarna wel weer mooi geweest, dus gaan wij weer lekker naar huis.
Inmiddels is het half zes bij ons op de boerderij...
En ik verwacht wel een telefoontje dat ik ‘m moet halen, maar het blijft stil…
Totdat ze om kwart voor zeven samen binnen komen. ‘Ja’ zegt Rob, ‘op het laatst werd hij wel wat moe, maar hij wilde het graag met ons afmaken’ 😅.
En zo heeft onze achtjarige zoon een hele dag genoten op het land. Met opa en de mannen (met wie we al jaren samenwerken) mee op de trekker de eerste kneepjes van het vak leren. Ravotten als hij daar behoefte aan had, maar ook echt al helpen waar hij kan.
Met veel trots, en een vol hart ging hij slapen. Buiten opgroeien op het ritme van de seizoenen en het weer en als ze het leuk vinden (en het kan) van jongs af aan met hun vader mee en leren over eten (‘kijk mama, deze aardappel kan vanavond wel in de pan’)
Het is waar ik ‘de boerderij’ misschien wel het meest dankbaar voor ben. Dat onze jongens op deze manier kunnen opgroeien.




















Dag uit jullie leven?
Waar je ook woont, overal zijn mooie verhalen te vinden. Je hoeft alleen maar goed te kijken en dat is wat ik voor jullie kan doen.
Wil je meer weten over de mogelijkheden van een ongedwongen day-in-the-life reportage, waarbij je niet hoeft te poseren?
Storyaward
Dit fijne verhaal is een van de vijf die in 2024 beloond met een storyaward door This is Reportage Family. Bekijk alle winnende foto’s en verhalen uit 2024 hier.
