“Zo fijn dat er beelden zijn die het gevoel wat ik heb als ik terugdenk aan sommige momenten, echt vangen. “

Susan

Geboorte gemist

Spoiler alert: Ik zal maar meteen met de deur in huis vallen. De geboorte van Resa is de eerste geboorte die ik als geboortefotograaf heb gemist en het gekke is dat ik de 36 uur voor haar geboorte gewoon in de buurt was, maar dat baby’s hun eigen geboorteplan maken mag duidelijk zijn.

Laat ik beginnen bij het begin ;).

Thuis bevallen in bad

Een prachtige thuisbevalling in bad. Dat was de wens van Susan en dat had ze opgenomen in haar geboorteplan, maar wat als alles anders loopt?

Het begon eigenlijk al met corona. Met de start van haar verlof kregen de kinderen corona, dus was er van echt verlof geen sprake. De dag dat beide kinderen ein-de-lijk 😉 weer naar school mochten was het dan ook de bedoeling om te genieten van een dagje bankhangen en de olympische winterspelen kijken.

Leuk idee, totdat ineens de vliezen braken. Tot zover de start van je welverdiende zwangerschapsverlof.

Zelf was ik op dat moment een day in the life aan het fotograferen, maar aangezien er nog geen weeën activiteit was, spraken we af dat ik rustig door zou gaan met mijn opdracht en mocht het toch ineens snel gaan, kon ik altijd makkelijk weg.

Met een derde kindje weet je het maar nooit

En aangezien de weeën regelmatig lijken te komen en de bevalling zich ingezet lijkt te hebben, besluit ik om vanuit mijn opdracht in een keer door te rijden. Ik kan altijd nog in een andere ruimte even mijn ogen dicht doen. Zo gezegd zo gedaan en als ik aankom stapt Susan net in bad.

Ik maak een paar foto’s, maar ga daarna lekker naar boven om even bij te komen van de dag. Uiteindelijk val ik in slaap, maar vallen ook de weeën helemaal stil. Gewoon helemaal niets meer en dat is behoorlijk gek kan ik je vertellen. Zeker ook voor Susan, die van haar vorige bevallingen gewend was dat wanneer de bevalling van start ging het ook gewoon door zou zetten.

In overleg besluiten we dat ik ‘s-ochtends naar huis ga. Dan kan ik mijn jongens even zien voordat ze naar school gaan en in mijn eigen bed nog wat uurtjes slaap pakken. Die middag moest ik toch weer bij hun in de buurt zijn voor een gesprek met andere klanten dus dat moest vast goed komen.

(lees verder onder de foto’s)

Corona

En toen testte ook Erik positief op corona. Wij hadden ook net corona in huis gehad en tot zover was ik de dans nog ontsprongen en aangezien mijn agenda voor de komende weken leeg was, maakte het voor mij geen verschil en durfde ik het aan om gewoon te fotograferen.

Omdat het een ziekenhuisbevalling zou worden, werd nog wel gecheckt of ik mee mocht en dat mocht onder de voorwaarde dat ik eenmaal op de kamer niet meer van de kamer af mocht komen, wat uiteraard geen probleem was.

Nadat alle controles goed waren, kwamen Erik en Susan ‘s-avonds weer thuis om vervolgens meteen om te draaien, want na bijna 24 uur zonder echte weeën was de bevalling was weer op volle kracht op gang gekomen.

Ik was inmiddels weer thuis, want ja er waren nog steeds geen weeën.

U heeft 9cm ontsluiting

Eenmaal in het ziekenhuis aangekomen belt Erik mij. Op de achtergrond hoor ik de verpleegster vertellen dat Susan al 9cm ontsluiting heeft. Een ding wist ik op dat moment zeker. Dat ik het niet zou gaan redden want ik moest een flink stuk rijden.

Het gevoel dat op dat moment door mij heen ging was vooral balen. Heel erg ontzettend balen… Maar ook dat het is zoals het is en dat ik er niets aan kon veranderen.

Dus ondanks alles ben ik zo snel mogelijk naar het ziekenhuis gereden en daar op de kamer kwam ik terecht in een vredig ritueel. Een kerngezonde baby met de naam Resa Lou was geboren.

Ondanks alles heb ik vanaf binnenkomst nog een serie prachtige foto’s kunnen maken. Een verpleegkundige heeft foto’s gemaakt van de bevalling zelf (Het was Susan gelukt om haar eigen camera nog in te stellen) en die foto’s waren verbazingwekkend goed gelukt wat de serie compleet maakte.

(lees verder onder de foto’s).

Eerste ontmoeting met grote broer en zus

Gelukkig ging met Resa alles zo goed, dat ze de volgende dag samen naar huis mochten want het was hoog tijd om eindelijk haar grote broer en zus te ontmoeten.

Vol enthousiasme kwamen ze de slaapkamer in rennen om vervolgens heel voorzichtig in het wiegje te kijken en hun zusje teder aan te raken. De ontmoeting maakte veel indruk, maar zo lief als ze hun zusje vonden, zo snel waren ze ook weer afgeleid. Dus terwijl Susan & Erik zich met Resa bezig hielden, sloten haar broer en zus de dag beneden af met een filmpje ;). Kinderen blijven tenslotte toch kinderen.

(Lees verder onder de foto’s)

Geboorteplan v.s. realiteit

Ondanks de zorgvuldige planning, maakte Resa ons maar weer duidelijk dat een geboorte moeilijk te plannen valt.

Heeft een geboorteplan maken dan helemaal geen zin?

Zeker wel. Een geboorteplan helpt je bij het in kaart brengen van je wensen en dit te communiceren met de geboortezorg medewerkers waar je mee in contact bent. Zeker wanneer je ook de ‘wat als’ scenario’s er in meeneemt. Het helpt je de regie houden over je eigen lichaam en geboorteproces.

En met regie houden bedoel ik ook het vertrouwen geven aan de geboortezorg medewerkers op om je heen, wetende dat zij er alles aan zullen doen om jou en je kindje goed te ondersteunen.

De geboorte van een baby is een uniek moment in het leven.

Tijdens een geboortereportage wordt het verhaal verteld van de geboorte van jullie kindje. Dit is één van de meest bijzondere, emotionele en unieke momenten uit het leven, die je vaak in een roes beleeft. Een professioneel geboortefotograaf legt dit complete verhaal respectvol en integer vast zonder het geboorteproces te verstoren. Een herinnering om voor altijd te koesteren.

Daarom ben ik aangesloten bij DuPho.geboorte. De vakgroep voor geboortefotografen, onderdeel van DuPho.